Een artikel uit VA-Magazine

VOEDING EN ACUPUNCTUUR

Er is een tijd geweest dat de redactie van Vruchtbare Aarde nogal wat voedingstests organiseerde. Blindproeverijen van biologische en reguliere groenten; voederproeven met konijnen. Of we brachten gemerkte winterpenen naar een helderziende ter beoordeling van de uitstraling; om diezelfde wortelen vervolgens te laten analyseren in een laboratorium op drogestofgehalte, vitamine C en houdbaarheid. Altijd nieuwsgierig naar nieuwe, grensverleggende, inzichten. Jaren geleden maakten we tijdens een eiertest iets bijzonders mee. Een ervaring die ons al die jaren is bijgebleven. Het voorval deed zich voor bij een electro-acupuncturiste die op ons verzoek een serie biologische en niet-biologische eieren doormeette. We vertellen u er alles over. Maar eerst nog iets over de ontdekker van de electro-acupunctuur, Richard Voll. In de jaren vijftig blijkt hij een vergelijkbare ervaring te hebben opgedaan.

H et is eind jaren vijftig. Reinhard Voll geeft een lezing aan een groep collega-artsen over de elektro-acupunctuur.

Reinhard Voll geldt als uitvinder van de electro-acupunctuur. Als huisarts/acupuncturist was hij niet helemaal tevreden geweest met de resultaten van de klassieke acupunctuur. Ook had hij moeite met de volgens hem toch wat mystieke achtergrond van de acupunctuur. In de electro-acupunctuur meent hij een bevredigende mengvorm van oosters en westers denken te hebben gevonden.

Het idee. Op de acupunctuurpunten worden geen naalden gezet. Maar er gaat een mini-stroompje het menselijk lichaam in. Een mini-stroompje dat een gezond lichaam vervolgens beantwoordt met een tegenstroompje. Een gezond lichaam is dan een lichaam waarvan de menselijke 'batterij' niet te zwak is opgeladen en het corresponderende orgaan 'achter' het acupunctuurpunt voldoende 'tegengas' kan geven.

Tijdens de eerder genoemde lezing geeft Reinhard Voll tekst en uitleg over de door hem ontwikkelde elektro-acupunctuur. Om een gegeven moment vraagt hij of een van de artsen in de zaal zo vriendelijk wil zijn even voor proefpersoon te spelen. Een van de aanwezigen komt het podium op. En Voll meet een serie acupunctuurpunten op diens lichaam door. Alles in orde. Er is echter één punt dat een lage waarde te zien geeft: een acupunctuurpunt dat traditioneel gekoppeld is aan de prostaat. Voll bespreekt de uitslag met zijn collega's in de zaal. Maar dan is het koffietijd.

Pauze

Een half uurtje pauze. Na de pauze, terug in de zaal, besluit Voll de draad op te pakken met de laatste meting. Hij nodigt zijn proefpersoon opnieuw uit. Vreemd genoeg krijgt hij nu wel een normale waarde bij het genoemde acupunctuurpunt. Voll snapt het niet.

Er ontspint zich een discussie met de zaal, tot een van de aanwezigen meldt dat hij de man op het podium in de pauze een homeopathisch middel heeft gegeven, met de mededeling dat dit hem "wellicht zou kunnen helpen". Ook in de jaren vijftig had je blijkbaar al artsen met belangstelling voor homeopathie. De arts op het podium had het middel aangenomen en vervolgens in zijn broekzak laten glijden.

Tot verbazing van Voll heeft dit medicijn in gesloten verpakking al invloed op zijn prostaatmetingen. Telkens wanneer de proefpersoon het middel uit zijn broekzak haalt, dalen de waarden; en iedere keer dat hij het middel weer in zijn broekzak stopt, stijgen de waarden weer.

Het was tijdens deze lezing dat Voll zich voor het eerst realiseerde dat zijn elektro-acupunctuur niet alleen goede diensten kon bewijzen bij het stellen van diagnoses, maar ook bruikbaar zou kunnen bij het vinden van het juiste geneesmiddel.

"Een van de fascinerendste en veelbelovendste ontwikkelingen binnen de hele elektro-acupunctuur," aldus de Amerikaanse arts/acupuncturist Julian Kenyon in 1983 in een standaardwerk over dit onderwerp. Hoewel er, voegde hij eraan toe, binnen de moderne fysica nooit enige aannemelijke verklaring voor is gevonden. De praktische waarde van de ontdekking van Voll was evenwel groot.

Eieren

Wat werkt bij medicijnen, werkt bij voedsel, zo concludeerden de Nederlandse natuurgeneeskundigen Arthur en Angela den Dulk in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Een voorbeeld: "Bij de ziekte van Crone - een verzameling darmaandoeningen die gekenmerkt wordt door onverdraagzaamheid voor vezelige stoffen - kom je er met deze test makkelijk achter dat de ene patiënt eerder op krachten komt met rijstvlokken, een ander juist eerder met boekweitvlokken."

En wat voor boekweitvlokken opgaat, gaat op voor eieren. En daar ligt de feitelijke aanleiding voor ons bezoek. Een maand of wat eerder was de nieuwsgierigheid gewekt. Ik had gehoord over een serie elektro-acupunctuurtesten van Angela den Dulk met eieren. In dat geval eieren van kippen die gevoerd waren met verschillende soorten kippenvoer.

Het probleem is echter, aldus Angela den Dulk, dat "als een ei in een elektro-acupunctuurtest slecht scoort, dit nog niet betekent dat we ook weten wat er precies mankeert. Worden de lage waardes veroorzaakt door een legstimulerend hormoon in het voer? Of schort er iets aan de kwaliteit van de verschillende ingrediënten in het voer?

"Het ontbreekt ons eenvoudig aan de middelen om dat verder uit te zoeken. Wel blijkt de aanwezigheid van geneesmiddelenrestanten in het ei voldoende te zijn om de wijzer op het meetapparaat negatief te laten uitslaan. Ik moet natuurlijk zeggen: in principe, want het blijft een individuele beoordelingsmethode. Je hebt altijd mensen met een groter incasseringsvermogen."

Allergie

In dat individuele aspect zit zowel de waarde als de beperking van de methode van Voll. Met de eieren die ik bij me heb - links en rechts ingekocht in het natuurvoedingscircuit en in de gewone supermarkt - zullen we dus alleen kunnen vaststellen of ze wel of niet verdragen worden door de proefpersoon op wie de eieren worden uitgetest. In dit geval: mijn persoon.

Een voor een haal ik de verschillende soorten eieren uit hun doos om ze op de koperen plaat te leggen. Het biologisch-dynamische ei uit de natuurvoedingswinkel, daarna het biologische boerenei, en vervolgens het van een bd-kippenfokker gekregen ei. Die allemaal goed blijken te zijn. Dat wil zeggen: goed voor mij. Goed volgens deze methode.

Een positief beeld geven zelfs de ingekochte scharreleieren. Terwijl het viergranenei en de legbatterij-eieren van uiteenlopende ouderdom door mij slecht worden verdragen, aldus Den Dulk. Maar de meest interessante bevinding moet dan nog komen.

Op het moment dat we een van de voor mij 'goede' eieren uittesten en het wijzertje keurig in het midden blijft hangen, lopen de waarden ineens onverwacht terug - ogenschijnlijk zonder enige aanleiding. In de proefopstelling is niets gebeurd, niets veranderd, zo lijkt het. Hetzelfde ei, dezelfde proefpersoon.

Het is dezelfde proefopstelling. Tenminste, als we voorbijgaan aan het feit dat het tweejarige dochtertje des huizes al spelend vlak bij onze stoelen is beland. Ze zit nu vlak bij mij op de grond. Even later pakt Angela den Dulk haar kind op en zet het terug op haar oorspronkelijke speelplek bij de deur. Zodra het meisje uit mijn buurt wordt gehaald, zoekt de wijzer zijn normale stand weer op. Een onverwachte uitkomst! We  doen de metingen over. Wordt het meisje weer bij mij in de buurt gezet, dan zakt mijn meetwaarde weer.

Hoe vaak we het ritueel ook herhalen, we krijgen keer op keer hetzelfde resultaat. "Het meisje kan niet tegen eieren," zegt Den Dulk beduusd. "Dat wist ik natuurlijk al. Als we haar testen, reageert ze negatief op elk denkbaar ei. Maar wat we in deze test vinden, heb ik nog nooit gezien. Zelfs jij reageert negatief als ze bij jou in de buurt komt."

Intrigerende resultaten. Maar achterad gezien overeenkomend met de bevindingen van Reinhard Voll in de jaren vijftig, toen een homeopathisch middel in de broekzak van zijn proefpersoon voldoende bleek om de meetresultaten van zijn proefpersoon te wijzigen.

Voedingsadviezenlabyrint Chartres

De Den Dulks vertellen enthousiast over de mogelijkheden van de elektro-acupunctuur. "Zelfs kleine kinderen die je normaalgesproken moeilijk vragen kunt stellen, kun je op deze manier heel persoonlijke voedingsadviezen geven. Zo hebben we vaak geconstateerd dat het bekende merk Roosvicé erg slecht wordt verdragen door de meeste kinderen, terwijl het alternatieve merk meestal geen problemen oplevert.

"De bioloog Henri Dunant heeft ooit een standaardwerk afgeleverd over de geneeskrachtige werking van groenten en kruiden. Daarin beschrijft hij de peen als een probaat middel bij pancreasproblemen. Een ervaring van ons: een patiëntje met een buitengewoon gevoelige spijsvertering reageerde inderdaad goed op wortelen. Maar opvallend was wel dat die wortelen uit onbespoten moestuinen afkomstig dienden te zijn. Of uit de plaatselijke natuurvoedingswinkel. Op de niet-biologische wortelen reageerde het jongetje sterk negatief. Achteraf bleek dat ook uit onze testen.

"Dezelfde verschillen zie je tussen biologische en niet-biologische tofu en tussen biologische en niet-biologische rijst - ook als die niet-biologische rijst in een alternatief zakje zit. De biologisch-dynamische rijst doet het zelfs nog beter. Alleen bij een gewas als boekweit merken we nooit enig verschil tussen biologisch en gangbaar. Misschien heeft dat te maken met de arme gronden waar boekweit per definitie op moet staan."

Propolis

Angela den Dulk: "Voor mij blijft het ontzettend belangrijk dat we bij deze methode uitgaan van objectieve waarnemingen. Waarnemingen die je ook leren dat het niet allemaal koek en ei is wat er in de natuurvoedingswinkel ligt; en dat er soms producten liggen die er wat ons betreft absoluut niet thuis horen.

"Soms merk je dat de kwaliteit van een bepaald product dat altijd goed is geweest, opeens terugloopt. Neem het bijenproduct propolis, waar vrouwen met postnatale depressies - die na het krijgen van een kind niet snel genoeg weer op krachten komen - baat bij kunnen hebben. Vroeger bestelden we onze propolis altijd bij een en dezelfde importeur. In alle testen kwam die propolis als 'uitstekend' uit de bus. Tot we op een gegeven moment het tegendeel constateerden: de propolis deed niets meer. We spraken onze leverancier er op aan, en uiteindelijk zijn we op zoek gegaan naar een andere leverancier. Die we inmiddels hebben gevonden.

"De propolis-affaire was voor ons feitelijk het moment dat we de elektro-acupunctuur meer en meer op voedingsgebied zijn gaan toepassen. Loze kretologie op het gebied van kwaliteit valt hiermee onherroepelijk door de mand."

 Bart Hommersen

Het bovenstaande is de ingekorte tekst van een gouwe ouwe uit Vruchtbare Aarde. Afkomstig uit de jaren dat het blad veel artikelen publiceerde op het gebied van voeding & gezondheid. Maar let wel: bovenstaande tekst is inmiddels minimaal twintig jaar oud. En de in dit artikel genoemde bevindingen ten aanzien van Roosvicé, tofu, propolis en de verschillende soorten eieren hoeven niet meer te kloppen. In twintig jaar tijd kan er veel veranderen. Maar de onverwachte invloed van het ei-allergische kindje op de tests is te bijzonder om in het vergeetboek te laten verdwijnen.

Vruchtbare Aarde

Website

Facebook

Blog

Nieuwsbrief

Inhoud zomernummer

Inspirerende films


Editie 3-2013

 Interview Marinus Knoope: "Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen we kunnen realiseren."



Editie 2-2013

"We staan op de drempel van een nieuwe tijd die ons uitnodigt revolutionair, zelfs utopisch te denken.�


Editie 4-2010

De ziel wil zingen. Interview met stembevrijder Jan Kortie


Editie 4-2004

De Olm van Bunlahy
en andere
Ierland verhalen


Editie 1-2013

In een rolstoel de wereld rond.
De verbijsterend levenslustige filosofie van Albert Casals


Editie 3-2011

De Reisgenoten van Lothlorien: dagboek van een sjamanistische vision quest.

Twee edities met voedings- artikelen als welkomstgeschenk:

Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 5-1998  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 4-2000  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 1-2007
Klik op een beeld voor de volledige inhoud.

Nederland telt dertig miljoen legkippen, waarvan 27 miljoen nooit daglicht zien. Biochemisch gezien doen de eieren niet voor elkaar onder. Maar biofysisch gezien zijn de verschillen enorm. Volgens de Duitse biofysicus Fritz-Albert Popp zijn voedingsmiddelen in de eerste plaats info-pakketjes, met een voor het lichaam meer of minder ordeningsverhogende werking. En juist daar, zegt hij, zit het grote verschil tussen beide soorten eieren. Een verschil dat in zijn optiek zelfs zo groot is dat een tot driemaal hogere prijs verdedigbaar is. Kunnen we in Nederland iets met deze hypermoderne wijze van kwaliteitsbeoordeling. VA legde die vraag in editie 5-1998 voor aan Albert Heyn, natuurvoedings groothandel Odin, het ministerie van LNV en dat van VWS, een celbioloog, een apotheker en andere deskundigen. Deze pionierseditie is nog altijd los na te bestellen, en tevens aankruisbaar als welkomstgeschenk bij een nieuw abonnement.

Twee edities met voedings- artikelen als welkomstgeschenk:

Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 1-1998  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 2-2005  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 3-2006
Klik op een beeld voor de volledige inhoud.

Eieren van biologisch gevoerde kippen die naar believen naar buiten kunnen, stralen het meeste licht uit. Hoe zit dat nu precies met de kwaliteit van eieren en de vitaliteit van kippen? Hoofdartikel: Reis naar Andalusië. Deze editie is los na te bestellen, en tevens aankruisbaar als welkomstgeschenk bij een nieuw abonnement.

Recente edities:

Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 2-2012  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 3-2012  Naar de inhoudspagina van Vruchtbare Aarde 2-2013
Klik op een beeld voor een volledige inhoudsopgave.

Een ontmoeting met H.C. Moolenburgh, huisarts in Haarlem. Een gesprek over de terreingeneeskunde die hij meer dan vijftig jaar lang heeft beoefend, waarin zelfs humor, sprookjes en zenverhalen hun plek hebben. Deze editie is los na te bestellen, en tevens aankruisbaar als welkomstgeschenk bij een nieuw abonnement.


De waarde van elektronenrijke voeding en elektronenrijke omgevingen Deze editie is los na te bestellen, en tevens aankruisbaar als welkomstgeschenk bij een nieuw abonnement.