“Actief
luisteren is vaak genoeg, maar ook dat moet je leren”
Ergens in zijn
loopbaan kwam de wens op om het roer om te gooien. Het moest ‘anders’.
Achteraf gezien een omslagpunt in zijn leven. Hij was chirurg. In die
tijd ook voorzitter van de landelijke chirurgenvereniging. Zijn
conclusie: de geneeskunde kan niet zonder compassie en gevoel. En als
chirurg kon hij niet aan de kant blijven staan. Alle reden voor een
interview. Juist ook omdat Piet Leguit op zo'n interessante manier zijn
nek heeft uitgestoken. “In de loop der jaren heb ik minstens zoveel van
mijn patiënten geleerd als zij van mij.”
“Mij
heeft het enorm geholpen om uit te spreken dat gevoelens belangrijk
zijn”
“Wat ik erg mis
is de hoofdzuster, die net als ervaren artsen een zesde zintuig had
voor patiënten met wie het niet goed ging. Laatst heb ik het nog eens
gezegd op een congres met 1200 chirurgen: ‘Ik mis de hoofdzuster’. Ik
kreeg haast een staande ovatie. Want iedereen mist de hoofdzuster.”
Het
boek
dat Piet Leguit schreef over zijn visie, en dat de aanleiding vormde
voor het interview in VA 1-2014. ISBN 978-94-90951-15-3 | € 17,50 |
2010 Uitgevers | 2013 (klik
hier)
“Compassie
in de gezondheidszorg is onontbeerlijk. Voor de patiënt, maar ook voor
de dokter”
“De
mensen moeten weten dat het in de geneeskunde niet gaat om techniek
alleen”
Een ontmoeting met actrice
Julika Marijn: “Twijfel hoort bij het creatieve proces”
De natuur is een blijvende inspiratiebron. “We worden collectief
geloof
ik steeds bewuster, maar pfff wat waren we daar aan toe!” Dieren
ontroeren haar. Biggen en varkens voorop. Ze is gek op schoonheid,
houdt van esthetiek, mooie boeken en muziek. En reizen. Maar we kennen
haar vooral als actrice. In dit Etty-Hillesum-jaar als de vertolkster
van de levenslust, liefde, poëzie en wijsheid van Etty (2003 tot nu).
Interview met actrice, theatermaakster, presentatrice over de weg
naar binnen en de dingen die er echt toe doen, en natuurlijk – in haar
honderdste geboortejaar – over Etty Hillesum als inspiratiebron.
“En
nu - in een onbewaakt moment - lig ik opeens tegen de naakte borst van
het leven, omhuld in duizend zoete armen. Dit is mijn levensgevoel en
ik geloof dat geen oorlog daar verandering in kan brengen.”
Etty
Hillesum op 3 juni 1941. Uit: Het
verstoorde leven.
“Etty
toonde op haar manier aan dat er altijd licht
in
de duisternis is. Iedere keer weer geeft zij beschrijvingen van
momenten van licht, liefde en vooral ook schoonheid in situaties
waarbij het moeilijk is om je dit voor te stellen. Haar dagboeken staan
bol van poëtische en vaak aangrijpende beschrijvingen van
geluksmomenten.”
Uit:
De levenskunst van Etty
en Julika in juni/juli/augustus 2007 •
Imagine: Julika Marijn over haar solovoorstelling In duizend zoete armen
Ton Jorna & Julika
Marijn: Altijd Etty - Etty
Hillesum, inspiratiebron voor een rijk, innerlijk leven | Ten Have |
2014 | € 17,99
Waarom
zijn
deze films nou zo mooi? Filmmaker Pieter Verhoeff heeft eens
gezegd dat hij behoort tot de duizenden Nederlandse
tv-kijkers die nog precies weten waar en wanneer zij de filmcyclus
Reitz' Heimat voor de
eerste keer zagen. “Die eerste keer was een verpletterende ervaring.”
Onlangs presenteerde de inmiddels 81-jarige Edgar Reitz in Amsterdam
zijn
nieuwste meesterwerk - Die Andere
Heimat. “Wat in de sfeer van betovering lukt, bereik je
achterom. Op het moment dat ik aan de slag ga met een commerciële
instelling, of met de wil om iets te bereiken, gebeurt het nooit.”
De website met alle weetjes en nieuwtjes rond de films
van Edgar Reitz is Heimat123
De
nieuwste film van Edgar Reitz (slechts 3:50 uur), andermaal
spelend in het fictieve plaatsje Schabbach, maar ditmaal spelend rond
1840. Op DVD vanaf 29 april 2014. Meer
info»
Het
leven in het fictieve plaatsje Schabbach in de periode 1910 - 1982. Een
serie van elf films (totaal 16 uur). Slow
movie van een ongelooflijke schoonheid. Meer
info»
De
jonge Herman keert Schabbach de rug toe, om in de grote stad muziek te
gaan studeren. Volgens liefhebbers bijna zo mooi als Heimat 1; volgens
anderen zelfs nog mooier. Meer
info»
Wie Heimat 1 voor de eerste keer of zelfs voor de
tweede, derde of vierde keer zien, bestaat de mogelijkheid in gedachten
aan te haken bij de fantastische e-mailwisseling die een aantal
enthousiastelingen in 2003 en 2004 over de serie voerden. De afspraak
was dat de groep liefhebbers van dat moment om de 2 weken een
aflevering van Heimat 1 zou bekijken. De dag daarop begon dan een
bijzonder levendige en vaak heel interessante uitwisseling van
kijkervaringen. Elke aflevering werd ingeleid door dezelfde persoon,
Ivan Mansley. Zeer aan te bevelen. Klik
hier voor de PDF.
Kunstenaar Bruno van den
Elshout zoekt voorbij de waan van de dag
De
rust
van de horizon
Een mysterieuze lijn in de verte waar hemel en aarde elkaar raken. Je
ziet de lijn wel, maar hij is er niet. En toch komen hele en aarde er
samen.
Kunstenaar Bruno van den
Elshout raakte in de ban van de Noordzeehorion en maakte een jaar lang
foto’s – ieder uur, dag en nacht. Een e-mailinterview. “We leven in een
tijd vooral gebaseerd op snelheid, efficiëntie,
druk-druk-druk, ‘moeten’, tekort. Ik wilde de andere
helft van onze realiteit in beeld brengen - want die andere kant is er
ook.”
“Op reis langs een
horizon die je dacht te kennen,
maar die steeds
weer opnieuw inspireert, verbaast en tot de verbeelding spreekt.”
Grote
Horizon observatie met Bruno van den Elshout op
de brug tussen 4 en 5 mei.
Met ditmaal als thema: Vrijheid Vieren.
Op 4 december 2014 wordt in de Grote Kerk in Den
Haag het boek NEW HORIZONS gepresenteerd. Meer info, klik hier
Welke twee medicijnen,
wilde de oud-Indiase geneesheer Charaka weten, zijn goed bij alle
ziekten, en kunnen elk mens altijd en overal worden voorgeschreven,
zonder kosten voor de patiënt? De Koninklijke doktoren hadden geen
idee. Het verhaal gaat dat de koning zo verguld was met Charaka's
antwoord dat hij zijn honderd geneesheren ontsloeg en
Charaka in hun
plaats aanstelde.
De anekdote is van
Deepak Chopra die Piet Leguit als voorzitter van de beroepsvereniging
van chirurgen destijds zo inspireerde dat hij Chopra naar Nederland
uitnodigde voor het geven van een lezing.
Elk beroep
kent zijn eigen levenskunstenaars. Mensen met een brede blik, die hun
toehoorders op het puntje van de stoel weten te krijgen met hun
verhalen, hun humor en hun anekdotes. Dat zijn de mensen die we graag
opzoeken en interviewen in het tijdschrift Vruchtbare Aarde. Maar tussen de
vier
papieren edities per jaar gebeurt er nog meer. De tussentijdse
invallen, observaties, reflecties, klein en groot, van de afgelopen
maanden vindt u op Facebook
en het VA-blog.
Vruchtbare
Aarde
op Facebook en Blog:
De
frisheid van intuïtie
Goed onderwijs
Terugkeer van de wolf
Het eilandmeisje
Laten
we Jan Hoet niet vergeten: “Niets is mooier dan de frisheid van
intuïtie. Maar juist omdat ik in mijn kunstbeleid zo'n intuïtief
uitgangspunt volgde, gingen er vrachten kritiek over me heen. Intuïtie
hoort tot de mythologie en daar waren al die criticasters bang voor.
Voor hen moest alles theoretisch zijn...”
Ik
herinner me nog de opwinding die zich destijds van me meester maakte.
Het ongeloof dat iemand de ‘binnenkant’ van steden als Siena en Gubbio
zo wist te raken en door wist te dringen tot het wezen van steden als
Rome en Parijs en daarbij de ene na de andere fascinerende samenhang
wist bloot te leggen…
Wonderlijke
hoe enorm de impact blijkbaar is geweest van de terugkeer van de wolf
(na 70 jaar) in een nationaal park in de VS. Het spectaculairst is
misschien nog wel dat ook de loop van rivieren in die twintig jaar is
veranderd...
In
een prachtartikel op de website HetKind wordt het volgende
indrukwekkende relaas beschreven van een lerares Nederlands die op een
dag besluit tot een tamelijk onconventionele les Nederlands. Ze besluit
aan de kant te gaan staan van een meisje alleen op een onbewoond
eiland...
Frans
Olofsen kijkt over grenzen heen, denkt andersom, stulpt fenomenen
binnenstebuiten en laat nieuwsgierig licht schijnen op het bijzondere
en doodgewone. Zijn nieuwste column start bij een vogeltelling, maar al
gauw ziet Frans de verbinding met de Bonuskaart van Albert Heyn
en mijmert hij over de wonderlijk schone capriolen van de gierzwaluw en
een mogelijke vlucht met de XCOR LYNX Mark Space Shuttle...
Twaalf afleveringen lang heeft Selma Sevenhuijsen
geschreven over de geheimen van de oude Etruskische beschaving rond het
meer van Bolsena. In 2012 reisde ze naar het belangrijke ‘zustermeer’
in Peru – het Titicacameer. Maar het meer van Bolsena blijft aanvoelen
als een doorgangspoort naar een nieuwe tijd.
Gouden
Zonneschijf
“Heilige plaatsen zijn
levende bibliotheken van de aarde. Door naar die plekken toe te gaan en
je erop af te stemmen openbaart de oude kennis zich.” In Etruskische
tijden stond er in Bolsena een tempel met een zonneschijf erop. Het
gerucht gaat dat hij op de bodem van het meer van Bolsena ligt,”
schreef Selma in haar laatste column, een jaar geleden. Maar het beeld
van de zonneschijf liet haar niet los. Tijd voor het vervolg van haar
relaas.
Amalia
Baracs leest en bespreekt Hoe de
kleine engel op aarde kwam. Zo begint het verhaal van de kleine
engel. Een scheppingsverhaal en incarnatieverhaal in prentenboek-vorm.
Het verhaal werd midden vorige eeuw in Duitsland geschreven en
geïllustreerd door Hilda Herklotz. In Duitsland nog altijd een veel
verkocht boek. Dankzij de nieuwe illustraties van Janneke Rosenbrand en
de vertaling van Els IJselmuiden nu in een modernere versie in het
Nederlands beschikbaar.
Het interview
met
de
Haarlemse
huisarts
H.C.
Moolenburgh
in
VA-editie 1-2007
riep veel reacties op van lezers die zich geïnspireerd voelden
door diens visie op de geneeskunde, waarin zelfs humor, sprookjes en
zenverhalen hun plek hebben.
Het is
een meisje...
Een
‘Spock’ was decennia lang het geijkte cadeau op elk kraambezoek. De
Amerikaanse kinderarts Benjamin Spock schreef destijds hét handboek
over kinderverzorging. Het neusje van de zalm. Alles stond erin – van
de A van astma, de B van bedwateren en de C van constipatie tot de Z
van zogen. Enige jaren klopte uitgeverij Lemniscaat aan bij H.C.
Moolenburgh vanuit zijn ervaring een nieuwe Spock te schrijven.
Moolenburgh weigerde. Met humor beschrijft Moolenburgh in zijn nieuwe
column hoe dit boek er tenslotte toch kwam.
H. C. Moolenburgh – U
kunt veel meer dan u denkt. Wat u zelf kunt doen om uw kind gezond te
houden
– Lemniscaat – ISBN: 9789047706069 | 2013 | € 25,00 | Gebonden met
leeslint,
470 p.
Comme un Chef:
Een simpele, lichte komedie. Maar…
ook een warme film met ‘een hart’ die de spagaat tussen geld verdienen
en het volgen van je passie op een fijne manier aan de orde stelt.
Evenals de spagaat tussen vastzitten aan ‘oude vormen’ en het
‘openstaan
voor het nieuwe’. En dan is er nog het dilemma of we vast willen houden
aan
kwaliteit of mee willen gaan met de mode van het moment. (€9,50
- Nederlands ondertiteld). Vanaf
april 2014 in VA's Webwinkel »
Kinder vom Napf:
Debuutfilm van Alice Schmid (1951) in de traditie van Etre et avoir, over het leven van
deze boerenkinderen in het ruige landschap rond de berg Napf, in het
hart van Zwitserland. Het gebied waar ze vlakbij zelf is opgegroeid en
waar ze nu nog woont. “Het verlangen was om een film te maken over de
kinderen die in dit berggebied wonen. “Ik wil laten zien hoe een jeugd
ook kan zijn en een ode brengen aan het gebied en de natuur.” (€16,50
- Nederlands ondertiteld). Vanaf
april 2014 in VA's Webwinkel »
Jour de Fete -
Jacques Tati: Ergens in
het midden van Frankrijk bereidt een dorp zich voor op het jaarlijkse
feest. De draaimolen en de schiettentjes worden opgezet, een oud
vrouwtje voorziet alles van commentaar. Maar dan ziet postbode François
(= Tati zelf) in de cinematent een film over nieuwe methodes bij de
Amerikaanse posterijen. Hij is onder de indruk van de efficiëntie. Een
dag later zet ook François er een tandje bij. Eerste van de grote
Tati-films. (€
8,50, Nederlands ondertiteld). Sinds
april 2014 in VA's Webwinkel »
Heimat 1 - 16 uur
- Edgar Reitz: ‘Zijn
films belichten het echte leven en echte mensen, maar veel scènes zijn
net een sprookje – vol magie, afkomstig uit een andere wereld,’ zei een
liefhebber ooit over de eerste Heimat-reeks waarin de Duitse filmmaker
Edgar Reitz ons een kijkje gunt in de oude dorpswereld, waarin elke
kijker zijn eigen herinneringen kwijt kan. Elf films van in totaal 16
uur. (€
26, Nederlands ondertiteld). Sinds
april 2014 in VA's Webwinkel »
Die Zweite Heimat
- 25 uur - Edgar Reitz: Vraag liefhebbers naar hun favoriete
Heimat-reeks, dan zullen de meesten naar de eerste reeks wijzen,
tegenwoordig bekend staand als Heimat 1. Maar de tweede reeks (gewijd
aan het leven van muziekstudent Herman en zijn vrienden in de grote
stad München) is minstens zo mooi en misschien zelfs nog mooier. De
eerste zeven, acht afleveringen van Die
Zweite Heimat zit vol momenten van een ongelooflijke poëtische
schoonheid. (€26
- Nederlands ondertiteld). Vanaf
april 2014 in VA's Webwinkel »
Die Andere Heimat
- 4 uur - Edgar Reitz: Rond 1840 was Duitsland een
emigratieland. Ook de inwoners van het
fictieve plaatsje Schabbach overdenken de optie van een vertrek naar
Brazilië. Edgar Reitz zegt in VA 1-2014: “In Die Andere Heimat heb ik steeds
geprobeerd om die rustige
hartslag van tachtig aan te houden. De hele film is in feite
ritmisch-muzikaal gedacht. Wat ik denk is dat een dergelijk ritme in
ons iets oproept van een natuurlijke manier van kijken of
voelen...” (€22
- Nederlands ondertiteld). Leverbaar
vanaf 29 april 2014 »
Fanny &
Alexander - 5 uur:
Kijken naar Fanny & Alexander
is als het kijken in een spiegel. Zoals elke grote film is ook de
laatste grote speelfilm van Ingmar Bergmann te genieten op meerdere
lagen. Alle personages lijken aspecten van de mens te zijn - van elke
mens. Maar het is vooral de langere versie die ons als kijker helpt in
te zien dat het zwart-wit van de karakters slechts schijn is. De
personages zijn niet goed of kwaad, zoals in de kortere versie, maar
zowel goed als kwaad. (€
25, Nederlands ondertiteld + extra's). Sinds
april 2014 terug in VA's Webwinkel»
Fanny &
Alexander - 3 uur: Bergman’s laatste grote film is
als de verbeelding van een archetypische reis – waarin de
hoofdrolspelers facetten vertolken van de mens op weg. Pas aan het eind
van de weg gloort licht; gepersonifieerd door de wijze Isak. Na de
kinderlijke onschuld en de verstandelijke
waarheid doemt ineens een glimp op van de verticale dimensie. De eerste
keuze zou de 5-uurs-versie moeten zijn. Maar de door Bergmann zelf
ingekorte 3-uurs-versie is veel goedkoper en
bovendien interessant als vergelijk. (€
8,50 Nederlands ondertiteld). Sinds
april 2014 terug in VA's Webwinkel »
Tous les Matins
du Monde:
Op internet spreekt een liefhebber over een "schilderij" van een film.
Een andere liefhebber vergelijkt het spel van licht en schaduw in deze
speelfilm met de stijl van de Franse barokschilder Georges de La Tour
(1593-1652), vermaard geworden vanwege de prachtige sereniteit en
verstilling die de lichteffecten in zijn werk oproepen. In Tous les matins du monde is er
nog de prachtige barokmuziek van Jordi Savall die aan de
verstilling bijdraagt. (€8,50
- Nederlands ondertiteld). Sinds
april 2014 terug in VA's Webwinkel »
Heimatklänge:
Er zijn klanken die je als mens tot tranens toe kunnen beroeren,
troosten en tot rust kunnen brengen. Met overweldigende berggezichten
op de achtergrond vertellen drie musici over hun passie voor muziek.
Een aanstekelijk portret van drie Zwitserse stemkunstenaars. Een film
waarin het boventoonzingen onlosmakelijk verbonden blijkt met het
berglandschap van de Alpen. (€9,-
- Nederlands ondertiteld). Sinds
april 2014 terug in VA's Webwinkel »
Wie zingt daar zo? (Ko to tamo peva): Er zit iets wonderlijks
aantrekkelijks aan deze road movie waar moeilijk de vinger op valt te
leggen. Intrigerende beelden van een groepje mensen in een bus rijdend
over het Servisch platteland richting Belgrado, jaren veertig. Een
gammel voertuig dat nog het meest weg heeft van een rijdende kachel. In
de bus lijken alle menselijke archetypen vertegenwoordigd. Op gezette
tijden wordt het verhaal onderbroken door het gezongen commentaar van
twee zingende zigeunerjongens. (€
14, Engels en/of Duits ondertiteld). Sinds
februari 2013 in VA's Webwinkel »
The Peddler / De
Marskramer: Zijn dochters vragen hem wel eens: "Pap, wat
ga je
eigenlijk doen als je volwassen bent?" In een afgetrapt autootje rijdt
hij over stoffige wegen van dorp naar dorp. Hij maakt films, samen
met de dorpsbewoners, om dan weer naar een volgend dorp te
trekken. Daniel Burmeister maakt films met een lach en een traan.
Mensen stellen achteraf verbaasd vast hoe makkelijk en vrolijk ze in
contact zijn gekomen met dorpsgenoten waar ze niet eerder een woord mee
hebben gewisseld. Een aanstekelijke Argentijnse documentaire.
IDFA - publiekswaardering: 8,6 op een schaal van 1 tot 10. (€
14, Engels ondertiteld). Sinds
april 2012 in VA's Webwinkel »
Waarom
zijn
deze films nou zo mooi? Filmmaker Pieter Verhoeff heeft eens
gezegd dat hij behoort tot de duizenden Nederlandse
tv-kijkers die nog precies weten waar en wanneer zij de filmcyclus
Reitz' 
