Artikel uit VA-Magazine / Vruchtbare Aarde 3-2009

Foto Vruchtbare Aarde

Editie 2-2009

image

De Verloren Tuinen van Khajuraho





Editie 3-2009

image

Dit nummer los bestellen


Artikel uit:

image

In editie 3-2009: speciale aandacht voor Frankrijk en reizen. Filmmaker Jean-Henri Meunier over zijn liefde voor Najac in de Aveyron; Reinout Nauta vertelt over 20 jaar wonen in Frankrijk. Marie - Monique Robin over  haar Monsanto-film die ze in opdracht van Arte-tv maakte.


Bestel los


image
Home

Imperfectie en schoonheid

Op een gure novemberavond heffen zeven vrienden het glas bij het knapperend haardvuur en een vioolconcert van Beethoven. Het oerbegin van wijnkoperij Vinoblesse. Begin van een zoektocht naar het betere alternatief. Keldertrap af, keldertrap op, glas vol, glas leeg, pratend, proevend, noterend – om tussen het aanbod aan zielloze standaardwijnen met een geur van snoep of fruitsalade net die ene wijn te vinden die het hart sneller doet kloppen. Een van de oprichters, Tjitske Brouwer, haalde onlangs de titel magister vini. Specialisatie: biologische wijnbouw. Een gesprek over haar inspiratiebronnen.

“Welke wijnboer mij het meest imponeert? Bij zo’n vraag gaan mijn haren eerlijk gezegd recht overeind staan. Imponeren is niet echt het woord waar ik voor ga bij een wijnboer. Het gaat om een gevoel, en natuurlijk om de kwaliteit van de wijn. Het gaat erom dat je een wijn begrijpt. Mijn hele loopbaan ben ik bezig geweest mijn Frans en Italiaans bij te slijpen. Omdat ik de emotie die een wijnboer voelt bij zijn terroir, bij zijn traditie, bij zijn creatie wil begrijpen, en omdat ik dat gevoel naar mensen wil kunnen communiceren.

“Wat me bij mezelf opvalt, is dat ik steeds meer geboeid raak door imperfectie. Ik realiseer me de laatste tijd dat wijnboeren die een groot strak gedefinieerd doel voor ogen hebben, hun doel vaak voorbij lijken te schieten. Alsof een zekere imperfectie als het ware bij schoonheid hoort. En alsof juist dat kleine beetje afwijkende, dat anders zijn, dingen boeiend en spannend maakt en de eigenheid en schoonheid van de wijn onderstreept.

“Het mooie van biologisch-dynamische boeren die met bezieling werken vind ik dat ze hun manier van werken niet van de daken schreeuwen. Ze werken vanuit een diepe overtuiging. En bij die overtuiging hoort het besef deel uit te maken van een groter geheel. De mens als een belangrijk radertje werkzaam in de natuur, waarin alles zijn plaats en zijn nut heeft. Bij hen proef ik dat voorrecht daar deel van uit te mogen maken. Ze zijn ervan overtuigd dat het grote werk niet door mensen wordt gedaan maar door een groter geheel.

“Het intrigerende aan de hele biodynamie is ook dat de wijnproducenten zelf zo ontzettend aan het zoeken zijn. Een paar jaar geleden sprak ik in Noord-Italië een boer van even over de vijftig, die net begonnen was aan een cursus BD. Zo’n man met dik dertig jaar wijnbouwervaring die daar nog voor openstaat, dat boeit me. Ook de manier waarop hij erover sprak, vond ik geweldig. En zijn verbazing dat al die biodynamische logica in de voorgaande jaren zo lang langs hem heen was gegaan. Knap, vind ik dat, om daar na je vijftigste nog voor open te staan.

“In de begintijd van mijn wijnliefde was ik zeer geïnspireerd door één bepaalde persoon. Begeesterd door de manier waarop hij over wijn kon praten, begeesterd door wat hij wist, wat hij wilde. Hij wees me op de ontwikkeling die een wijnboer vaak doormaakt. Als een wijnboer jong is, zei hij, wil zo’n man imponeren, dan wil hij iets maken wat direct door iedereen als ‘top’ wordt herkend. Later in zijn leven komt er meer ruimte voor andere dingen. De wijnen worden dan drinkbaarder, complexer en krijgen meer diepgang...


Lees verder in de papieren editie »