|
ONBEVOOROORDEELD
KIJKEN
"Geloof me, ik zal het nog meemaken dat de
ministerraadsvergadering begint met een strandwandeling," zei de
hoofdredacteur van het blad Ode onlangs in een interview. Een
dergelijke overtuiging heeft ook de nieuwe Wageningse hoogleraar
Natuurherstel, Matthijs Schouten: het inbouwen van momenten van rust en
stilte komt de kwaliteit van onderzoek en beleid ten goede. Studenten
met wie hij vóór het eigenlijke begin van een onderzoek
eerst een dag rondloopt - zonder bodem, flora en fauna gelijk
intellectueel te benoemen, gewoon alleen maar kijken en luisteren -
begrijpen een landschap volgens hem beter. De Chinese
landschapsschilders van weleer waren er zelfs ware meesters in.
|
Klik hier voor het interview.
|
© Chang Fu
|
© Chris van Orden
|
GLANS
VAN HET ECHTE
Een asfaltweg in de
plaats van een zandweg, een
appartementencomplex naast de oude taverne, al gauw gevolgd door een
hotel met zwembad en aanlegsteiger; in de verte schoorstenen in plaats
van bomen: nieuw inkomstenbronnen, economische ontwikkeling, maar ook
milieuproblemen en cultuurverlies. Van Friesland tot Griekenland en
Thailand - de botsing is steeds dezelfde. Geschillen vol wederzijds
onbegrip: de roep om vooruitgang tegenover het verlangen het eigene en
oorspronkelijke te respecteren. Vijfentwintig
jaar lang zocht de schrijver Chris van Orden in Centraal-Azië
naar de glans van het echte. Reisimpressies uit Ladakh.
|
|
|
|
DE HELPENDE HAND
"Het lijkt soms
wel of we een ziekenhuis als
een garage beschouwen waar je 's morgens je kind aflevert om het 's
avonds gerepareerd weer op te halen," aldus een kinderneuroloog in Vrij
Nederland. Mensen zijn ongeduldiger dan vroeger. "Ze vinden het
moeilijk om te aanvaarden dat een bepaalde behandeling niet werkt."
Honderd jaar geleden was zo'n uitspraak ondenkbaar. Maar volgens de
Amerikaanse internist Larry Dossey staan we opnieuw op de drempel van
een nieuw medisch tijdperk - waarin dit keer onvermoede bruggen zullen
worden geslagen tussen arts en patiënt, wetenschap en religie,
lichaam en bewustzijn, geneeskunde en kunst, materie en geest. Een
fascinerende toekomstvisie.
|
|
 |
|
ZALMROZE TOEKOMST
Een nieuwe nog onbekende tak van bio-industrie:
zalmkwekerijen. Vrijwel onafgebroken spuwen machines visvoer in
drijvende, twintig meter diepe kooien. Het water kolkt wild als de
zalmen, tot een halve meter lang, het voer proberen te bemachtigen -
visvoer vermengd met kleurstof om de vis aan de gewenste kleur te
helpen: lichtroze voor de Fransen, dieprood voor de Japanners. Enkele
seconden later zwemmen de dieren weer hun ronde, zij aan zij -
handmatig ingeënt met een cocktail van medicijnen. Binnenkort
wordt de groei van de zalm middels genetische manipulatie verder
ondersteund.
|
|
Dit nummer los
nabestellen
|
Dit nummer
ontvangen als
welkomstgeschenk
|
