Michelle Obama had in Chicago een voorkeur voor biologische
boerenmarkten. En de kok die de Obama’s uit Chicago mee hebben genomen
is
zelfs een uitgesproken liefhebber van lokaal en duurzaam geproduceerd
voedsel. En nu blijkt de president ook nog gek op Eerlijke Thee. Een
nieuwe lente voor Amerika? Eind maart gaf Michelle Obama het startsein
voor de aanleg van een biologische moestuin in het
keurige gazon rond het Witte Huis.
Geen Amerikaanse president
is in zijn eerste honderd dagen met zulke hoge verwachtingen op
voedselgebied begroet. De Amerikaanse journalist Michael Pollan schreef
Barack Obama een lange Open Brief. Een dringende oproep om de
jarenlange subsidiëring van maïs en fastfood een halt toe te
roepen,
en een verzoek om de gezondmakende krachten in de Amerikaanse
samenleving een steuntje in de rug te geven. Michael Pollan vertelt
over het ontstaan van zijn befaamde Open Brief. Lees verder »
Michael Pollan
publiceerde de afgelopen twintig jaar boeken en artikelen over de
terreinen waar mensen en natuur samenkomen: voedsel, landbouw, tuinen,
medicijnen en architectuur.
“Wij eten geen voedsel
meer,” legt een jonge Amerikaan uit. “Gebruik je verbeelding,” voegt
zijn vrouw Jane er blijmoedig aan toe, terwijl ze een goed gevulde
schaal met elektriciteitsdraad op de keukentafel zet. Iedereen heeft
een feestmuts op, want hun zoontje is jarig. “Kijk eens wat we eten op
je verjaardag.” Jane blaast een grote verjaardagskaars uit,
waarna zij
ter gelegenheid van het verjaardagsfeestje van haar zoontje voor
iedereen een lekker stuk kaars
afsnijdt. Smullen. Een even hilarisch en
fel protest tegen de industrialisering van het Amerikaanse
voedselpakket, dit ludieke protestfilmpje Hard to Swallow.
De Amerikaanse
fairtrade-groothandel Equal
Exchange gaf 15 teams
opdracht een filmpje te maken over de keuzes die consumenten maken
op
voedselgebied. Winnaar volgens de jury: Hard to swallow:
Biologische
telers zijn idealisten, zeggen critici. "De mensheid kan nu eenmaal
niet zonder bestrijdingsmiddelen. Als we niets tegen plaaginsecten
zouden doen, eten ze onze gewassen op en lijdt de mensheid honger."
Maar is dat wel zo? Een Amerikaanse insectenkundige bedacht een simpel
experiment en kwam tot een heel andere conclusie Lees verder ».
Op weg van
Duitsland naar Brazilië maakte hij een tussenstop in Amsterdam.
Een
laatste gelegenheid tot een interview met oud-minister Jose
Lutzenberger. "Ik hoop nog
minimaal drie of vier jaar mee te kunnen, om al mijn ideeën op
papier te krijgen." Hij zat vol voorbeelden en anekdotes waarmee hij
het "geheim" van een gezonde gewasgroei wist over te brengen. Een
aantal van
Lutzenbergers mooiste inzichten en voorbeelden drukken we opnieuw af Lees verder ».
Een verrassend simpel
idee experiment. Maar je moet er maar opkomen. Gene Weingarten werd er
voor beloond met de Pulitzer prijs. Het was bedoeld als een cadeau voor
de forensen in de ochtendspits. Een wereldberoemde violist zou een
soloconcert geven op een van 's werelds mooiste violen. Een combinatie
die, als het om een cd zou gaan, goed is voor een miljoenenverkoop. Of
voor uitverkochte concertzalen waar de kaartjes voor honderd dollar van
de hand gaan. Alleen, hier, op die vroege ochtend in Washington werd er
niet bij gezegd dat de straatmuzikant niemand minder was dan Joshua
Bell. Zijn smoking had hij ingewisseld voor een t-shirt en een
honkbalpetje. The Washington Post maakte opnamen. Wat zouden de
reacties van het publiek zijn? Lees verder »
“In
een concertzaal ergert het me al als mensen
kuchen of als hun telefoon begint te rinkelen."
Menig bezoeker van zijn boerderij
smaakt het genoegen
door de dichter, schrijver boer Wendell Berry meegenomen te worden
voor een wandeling naar boven, de heuvels in. Met als beloning een
magistraal uitzicht over de vallei. Weinigen weten zo feilloos
de
vinger te leggen op een ontwikkeling die, zoals Berry zegt, desastreus
heeft uitgepakt voor lokale gemeenschappen. "De ene na de andere streek
heeft afscheid moeten nemen
van zijn boeren omdat elders in het land of in de wereld net even
goedkoper geproduceerd kon worden. Het leven is eruit geweken." Maar
hier in
deze vallei zijn hij en anderen we nu opnieuw bezig een lokale
voedseleconomie
van de grond te tillen rond lokale producenten: pergolasystemen,
boerenmarkten en directe afzet van vlees. "Eenvoudig is dat niet.”
De
eerste olijfolie in de wereld die het Fairtrade keurmerk draagt: een
oer-olijfolie die 4500 Palestijnse gezinnen een inkomen garandeert. In
Amerika heeft een joodse zakenman zich garant gesteld voor de
jaarlijkse afname
van honderdduizend liter Palestijnse olie. Ook de
Utrechtse verswinkelier Rens van den Bulck raakte enthousiast.
Tijdens
zijn eerste bezoek aan de Palestijnse olijfoliecultuur hield hij voor
VA een dagboek bij.