VA

nr. 3-2007

VA-Special editie 3-2007
Home Archief Abonnement met vier topinterviews als geschenk Los nummer bestellen




Jaargang 2007 bestellen



Favoriet schuilplekje


Stressvermindering, verbeterde lichamelijke gezondheid, meer bezieling, creativiteit en speelsheid en zelfs meer veiligheid. Waarom komen kinderen eigenlijk niet meer in de natuur? Het favoriete plekje van kinderen is tegenwoordig een plekje binnenshuis. Nog niet zo lang geleden zou dat ‘eigen’ plekje in de natuur hebben gelegen. Maar kinderen komen niet meer in de natuur. Ouders ook niet trouwens. De Amerikaanse journalist Richard Louv interviewde drieduizend kinderen. Zijn boek Het laatste kind in het bos blijkt een gevoelige snaar te hebben geraakt, gezien de vloed aan jeugdherinneringen die het boek oproept aan bijzondere, vaak zelfs spirituele belevenissen in de natuur. De secretaris-generaal van het ministerie van LNV bestempelde de Amerikaan inmiddels als ‘de Al Gore van de natuuropvoeding’. Sinds de verschijning borrelt en bruist het in Amerika, en nu ook in Nederland. Komen kinderen echt niet meer buiten?




Meer informatie over Rchard Louv en Het Laatste Kind in het Bos.







aaaKinderen die vies mogen worden

Waar zijn de rommelige hoekjes waar kinderen met water en zand zouden kunnen spelen, in bomen kunnen klimmen of zich kunnen verstoppen? Op bezoek bij een Hilversums kinderdagverblijf dat de ommezwaai probeert te maken. Het kind staat centraal. En de buitenspeelplaatsen zijn omgetoverd tot aantrekkelijke tuinen waar voor kinderen van alles te ontdekken valt. Baby’s en peuters kunnen spelen met takjes, steentjes en herfstblaadjes en de seizoenen zijn zichtbaar gemaakt. Op bezoek in een prachtige oude villa tegenover het Hilversumse Corversbos.


Wondermooie plekken zijn er inmiddels gerealiseerd waar kinderen de ruimte krijgen en in contact kunnen komen met de natuur. Een kennismaking met een aantal initiatieven, weblogs en boeken.





Een Australische uitstapje

Eigenlijk is de Amerikaanse journalist Bill Bryson helemaal geen reisschrijver. En al helemaal geen wandelaar. Wat hij wel in huis heeft is humor en een flinke dosis relativeringsvermogen. Stuur zo iemand naar ’s werelds langste wandelpad, de Appalachian Trail, en hij zal gruwen, maar wel thuiskomen met een aangenaam wandelboek. Stuur hem naar het continent met de dodelijkste natuur en hij zal vechten, ook al is dat met zijn eigen angsten. Maar wat kan die man aangenaam vertellen, zeg. Laten we Bryson bij wijze van voorbeeld eens volgen op een miniwandeling door een stukje ongerepte natuur in hartje Sydney. En let dan op hoe hij u in Down Under als lezer en passant neerzet in een Australische keuken, waar u net een vaas met bloemen aan het vullen bent op het moment dat Bryson uw tuin binnen komt vallen. Maar hij is dan ook ontsnapt aan een vreselijk gevaar.

 Nadere info over Bill Bryson en zijn boeken







Koken met aandacht


De Californische chef-kok Edward Brown laat zich inspireren door een kookboek uit 1283, geschreven door de 13e eeuwse zenmeester Dogen Zenji, die koken beschrijft als metafoor voor het ontwikkelen van spiritualiteit. Een nog altijd verkrijgbaar kookboek dat de beoefenaar leert aandachtig te zijn in de keuken, hoe ogenschijnlijk onbelangrijk of hoe routinematig de handeling ook mag zijn. De Duitse filmmaakster Doris Dörrie zag de Californische meesterkok aan het werk in Californië en wilde vanaf dat moment “zijn kookkunst aan een groter publiek laten zien.” How to Cook Your Life heet de film die in de herfst van 2007 in Nederland in première ging op het Boeddhistisch Filmfestival. In VA een interview met Browns collega Widi den Hartog. Een gesprek over de kunst van het koken als spiegel voor persoonlijke ontwikkeling.



Links klik hier.

 


Spettertjes van licht


De Haarlemse huisarts H.C. Moolenburgh was in het voorjaar van 2007 een heerlijke arts om te interviewen. Zijn visie op geneeskunde bleek breed genoeg om niet alleen homeopathie en Bach remedies, maar ook humor, zenverhalen en sprookjes een plaats te geven. Op basis van alle binnengekomen reacties zegt Moolenburgh een aardig beeld te hebben gekregen van VA-lezers: mensen met ‘honger. In deze VA de eerste column uit een reeks, waarin Moolenburgh een poging zal doen deze honger te stillen. Een poging door te dringen tot de binnenkant der dingen. Aflevering één: “Op 12 juni liep ik ‘s morgens door de Waterleidingduinen nabij Zandvoort toen ik opeens langs de kant van de weg een oude vriend van me zag staan…”




Voor het interview met Moolenburgh zie VA editie 1-2007.


Speurtocht naar een zoemende ceder


Een wonderlijk boek, een heel wonderlijk boek zelfs. Wie de eerste bladzijden onvoorbereid openslaat, met zijn beschrijving van een maandenlange handelsexpeditie over een lange Siberische rivier, zal niet snel op het idee komen dat het leider van de expeditie zijn hoofd nog eens op hol zal laten brengen door een bizarre ontmoeting, en nog minder dat zijn leven hierdoor een totaal andere wending zal nemen. Eerste kennismaking met een boek waarvan in Rusland miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.


Links en nadere informatie over de boeken van Anastasia, klik hier.

 


Troost, hoop en steun


"Eigenlijk zouden kinderen moeten leren kijken met hun hart," aldus Akelei Hertzberger, interieurarchitecte en maakster van sieraden van alledaagse , maar vaak zeer persoonlijke voorwerpen. maakster. Ook met kinderen maakt ze sieraden. Of ze geeft schilderlessen. In haar ogen zijn die lessen meer oefeningen in het leven vanuit een passie. Bijvoorbeeld kijkend naar de schaduwen in een schilderij van Rembrandt. "Op zo'n moment kunnen kinderen zo intens kijken dat alles wat ze weten oplost en Rembrandts lichtval ze even de adem beneemt." Een interview.




De website van Akelei.


Dit nummer los nabestellen


Abonnement met vier topinterviews als geschenk

VA Editie 2-2007
Home
Vorige nummer
Volgende nummer
Overzicht alle jaargangen: Leeskamer
VA Editie 4-2007